Beograd sa vode
Možda i najlepši deo svakog putovanja, i razlog zašto se mnogim gradovima često vraćamo leži u tome da se jedan grad može iskusiti na mnogo načina. Najčešće, gradove obilazimo u individualnim ili organizovanim pešačkim turama jer tako izlažemo čula najvećem broju novih iskustava. Međutim, gradove je moguće sagledati na mnogo načina, i nepisano je pravilo da što je veći grad veći je i broj mogućnosti za njegovo sagledavanje.
Među alternativnim načinima uživanja u gradu, odnosno u njegovoj istoriji, arhitekturi, i kulturi nalaze se između ostalog i vožnja biciklom ili skuterom, gradskim prevozom (recimo, beogradski tramvaj dvojka koji ide u krug), kolima, pa čak i trčanjem. Međutim, nema svaki grad tu sreću da može da ponudi svojim građanima ili posetiocima rečnu turu. Na sreću svih koji se u Beogradu zateknu, Beograd tu opciju nudi. I to ne bi trebalo da čudi: Beograd je sazidan na obalama dveju reka čije se ušće nalazi u njegovom centru, i oduvek je predstavljao strateški značajno mesto. U ovom serijalu blogova donosimo Vam deset najzanimljivih zdanja koja je moguće videti tokom brodske ture, i otkrivamo za vas značaj koji ta zdanja imaju kako za beogradsko tako i srpsko kulturno nasleđe. U ovom blogu donosimo vam priče o tri zdanja: Pobedniku, Sabornoj Crkvi, i Muzeju savremene umetnosti.
Naravno, mnogo je više stvari koje se mogu videte na brodskim turama, i o njima ćemo pisati u budućnosti. U sledećem blogu, pisaćemo o beogradskim mostovima i zanimljivostima koje se vezuju za njih.
POBEDBIK
Danas Kalemegdan predstavlja jedan od najomiljenijih parkova koji na svojoj teritoriji ima na desetine muzeja i spomenika. Među najznačajnim su vojni muzej i galerija prirodnjačkog muzeja, kao i dva značajna spomenika: Spomenik zahvalnosti Francuskoj i naravno, Pobednik. Upravo je „Pobednik“, ta bezvremena genijalnost Ivana Mestrovica, vidljiv sa vode i zaista izgleda drugačije, a možda čak i lepše kada se na njega gleda sa vode ili sa druge strane reke.
Pobednik je od svog postavljanja jedan od simbola Beograda, a prema nekim izvorima predstavlja najfotografijsaniji spomenik u Beogradu. Za njega se veže mnoštvo anegdota i istorijskih činjenica. Jedna od činjenica je da je sa gradnjom spomenika započeto pred početak Prvog svetskog rata, 1913. godine, a da gradnja završena 15 godina, nekoliko sudskih postupaka i nebrojeno novinskih članaka kasnije. Tek 1928. godine „Pobednik“ će po prvi put pogledati na Ušće. Takođe činjenica, Pobednik je prvobitno trebalo da se nađe na današnjim Terazijama a za svoju osnovu trebalo je da ima fontanu. Među poznatijim anegdotama je i da su žene bunile zbog nagosti spomenika, te da on zbog toga nije postavljen gde je prvobitno zamišljeno. Ovo je sa istorijske strane malo verovatno s obzirom da žene u Kraljevini Jugoslaviji nisu imale značajan uticaj na političko odlučivanje. Međutim, ondašnja štampa jeste bavila nagosti Pobednika, pa su tako predlagana razna duhovita rešenja uključujući i to da se spomenik oblači u skladu sa godišnjim dobom.
SABORNA CRKVA
Preko puta Patrijaršije nalazi se Saborna Crkva Svetog Arhangela Mihaila, ili jednostavno „Saborna crkva“. Pored zanimljive istorije samog crkvenog zdanja, značaj Saborne crkve pronalazimo i u činjenic da se u Crkvi čuvaju mošti značajnih ličnosti iz srpske istorije. Trenutno se u Sabornoj Crkvi nalaze mošti Sv. Kneza Stefana Štiljanovića,Sv. Cara Lazara, Sv. Jovana Šangajskog, i Sv. Cara Uroša. Međutim, kroz istoriju u Sabornoj Crkvi su se barem na kratko nalazile i mošti Sv. Cara Lazara Kosovskog, Sv. Cara Uroša Petog (Nejakog), ali i mošti Sv. Petke Trnove i drugih.
Pored svetaca, u porti Saborne Crkve nalaze se grobovi Vuka Karadžića, reformatora srpskog jezika, te Dositeja Obradovića, prvog srpskog prosvetitelja, ministra obrazovanja, i osnivača Velike škole.
Unutar crkve nalazi se i grobnica Obrenovića u kojoj počivaju ostatci Miloša Obrenovića i njegovog sina Mihaila, kao i grobnice nekih značajnih crkvenih ličnosti.
MUZEJ SAVREMENE UMETNOSTI
Iako Beograd ima nesumnljivo dugačku istroiju te stoga zauzima značajno mesto u evropskoj pa i svetskoj istoriji, nije u njemu sve tako staro i zarobljeno u nekom davnom prošlom vremenu. Naprotiv, Beograd je uvek bio jedan od značajnih kulturnih centara i stecište savremenih umetnika, te stoga ne čudi ni da se i najvažniji muzej savremenih umetnosti bivše Jugoslavije nalazi upravo u Beogradu. S obzirom da poziciju muzeja ali i na neobično arhitektonsko rešenje, o muzeju se često govori kao o „kristalu na ušću“.
Preko 35.000 umetnina nastalih uglavnom ne pre početka 20 veka nalazi se u beogradskom MSU, a svake godine muzej poseti oko 100.000 ljudi. The Collection of the Museum is divided into several subcollections, including a collection of Paintings between 1900 and 1945, as well as another one after 1945, sculptures, drawings and prints, and the collection of new art media.
Serbian 
English 
Russian 
Chinese 
