"Srpsko-ruski medaljoni" - Еpizoda 3: Mihail Gligorijevič Černjajev

Mihail Grigorijevič Černjajev (rus. Михаил Григорьевич Черняев; Bender, 24. oktobar 1828 — Mogiljovska gubernija, 16. avgust 1898) je bio ruski general, slovenofil, jedan od vođa ruskih snaga u srednjoj Aziji, a kasnije i srpske vojske u Srpsko-turskom ratu. Nosilac je najviših ruskih i srpskih odlikovanja.

Mihail Černjajev rođen je 1828. godine u Benderu, u Besarabiji, u Ruskom carstvu. Pripadao je ruskoj plemićkoj porodici poreklom iz novgorodskih bojara. Njegov otac je bio Grigorij Nikitič Černjajev (1787 - 1868), oficir, učesnik bitke na Borodinu. Njegov otac je bio zapovednik brojnih francuskih gradova nakon Napoleonovog poraza. Tokom 1841. godine postavljen je za gradskog upravnika Berdjanska. Obrazovanje je stekao na koledžu Nicholas Staff, upisao se u vojsku 1847. godine, a istakao se u Krimskom ratu i u regionu Kavkaza. Nakon što je služio kao načelnik štaba divizije u Poljskoj, otišao je u Orenburg 1858. godine kao pomoćnik komandanta linije Sir-Darja, a naredne godine komandovao je ekspedicijom za pomoć kazahstanskim plemenima na granicama Aralskog mora protiv Hivanski kanat. Neko vreme je obavljao dužnost u kavkaskoj vojsci i vratio se u Orenburg kao načelnik štaba.

Godine 1864, zaslužuje čin general-majora, kada Černjajev u svom čuvenom maršu (sa manje od 2.000 oskudno opremljenih boraca) po stepi Turkestana došao ispred Čikmenta gde je sa pridodatim ruskim odredom u jurišu osvojio Čikment. Tu su i dočekali zimu a na proleće u drugom pokušaju, na svoju ruku(rizik) izvršio juriš i osvojio Taškent. Od tada dobija i nadimak „Lav od Taškenta“, i biva dočekan u Sankt Peterburg sa velikim entuzijazmom i posebnom čašću. Kasnije, napušta vojnu službu i penzioniše se 1874. godine.